تعریف خاک بر اساس واژه نامه علوم خاک (Soil Science Society of America)، عبارت است از: (الف) مواد معدنی یا آلی غیرسنگی در سطح زمین که بستر طبیعی برای رشد گیاه می­باشد. (ب) مواد معدنی یا آلی غیرسنگی در سطح زمین که تحت تاثیر فرایندهای پدوژنیکی و فاکتورهای محیطی مثل اقلیم ( شامل تاثیر آب و دما)، میکرو و ماکرو ارگانیسم ها، پستی و بندی و مواد مادری در طول زمان قرار گرفته باشند. خاک حاصل شده از موادی که از آن بوجود آمده است از نظر خصوصیات و ویژگی های فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و مورفولوژیکی متفاوت می­باشد.

براساس تعریف ارائه شده در Soil Taxonomy، خاک عبارت است از بدنه طبیعی از مواد جامد (مواد آلی و معدنی)، آب و گاز که در سطح زمین وجود داشته و فضا اشغال می کند و توسط یک یا هردوی موارد زیر شناسائی می شود: افق ها یا لایه هایی که از مواد اولیه خود توسط فرایندهای اضافه شدن (addition)، از دست رفتن (losses)، تغییر شکل (transformation)، و جایجائی (transportation) و نیز توانایی در حمایت از رشد ریشه گیاهان به عنوان یک محیط طبیعی، متمایز می­باشند.

حد بالایی خاک، مرز بین خاک با هوا، آب های کم عمق، گیاهان زنده و یا مواد گیاهی است که شروع به تجزیه نکرده­اند. مناطقی که سطح آنها پیوسته پوشیده از آب باشد (بیش از 5/2 متر) فاقد خاک تلقی می شوند.

تعیین حدپائینی که خاک را از غیرخاک جدا می کند دشوار است. خاک برخلاف مواد زیرین خود از افق ها و لایه های مختلف تشکیل شده است و به موادی ختم می شود که خالی از تخلل و فرج، موجودات زنده، ریشه گیاهان و به طور کلی هرگونه فعالیت حیاتی در آن است.به منظور طبقه بندی خاک ها، حدپایینی خاک به صورت اختیاری 2 متر در نظر گرفته شده است.

نوشته شده توسط غلامرضا آریان در دوشنبه بیست و نهم تیر ۱۳۹۴ |