CaCo2 + H2o+ Co2
بنابراین برای انحلال در سنگ آهک به دو عامل اساسی نیاز می باشد: دما و فشار جزئی.
فشار جزئی: عبارتست از میزان فشاری از دی اکسید کربن که از یک مخروط گازی بر حجم مورد نظر اعمال می گردد.(برای درک بهتر: میدانیم که فشار هوا عبارتست از وزن ستونی از هوا بر یک سطح از زمین. در فشار جزئی آنچه مورد توجه است میزان گاز دی اکسید کربنی است که از یک ستون هوا بر سطحی اعمال میشود.)
رابطه دما و انحلال سنگ آهک: در واقع این دو پارامتر رابطه معکوس با هم دارند. یعنی در دماهای بالا میزان انحلال کاهش می یابد و در دماهای پایین میزان انحلال افزایش می یابد.
رابطه فشار جزئی و انحلال سنگ آهک: این دو پارامتر رابطه مستقیم با هم دارند.
نتیجه مطالعات در سراسر جهان نشان داده است که:
*کوهستانهای مرتفع مناطق مناسبی برای انحلال آهک می باشند.
* تفاوت مقادیر انحلال بین نواحی گرم و سرد با میزان بارندگی یکسان بیش از ده برابر است که از طریق اثر معکوس انحلالی دی اکسید کربن اعمال می شود.(انحلال در مناطق سرد بیشتر از مناطق گرم است.)
منبع: جزوه کلاسی د.مختاری-کتابKarst Hydrogeology and Geomorphology