بررسی مورفوتکتونیک ایران:
رشته کوههای شمالی، که بهشکل قوسی چینخورده است و بهنام البرز نامیده میشود و بخشی از چینخوردگی آلپ، هیمالیا است و شامل رشته کوههای زیر است:
1.کوههای آذربایجان، شامل کوههای میشوداغ، موروداغ، قراداغ، بزغوش و سهند و سبلان.
2.مرتفعات طالش(طوالش)
3.کوههای البرز غربی
4.کوههای البرز شرقی
5.کوههای آلاداغ-بینالود
6.کوههای هزارمسجد
همچنان که قبلاً ذکر شد ساختمان زمینشناسی نواحی مختلف این کوهها مربوط به چینخوردگی آلپی است و ضمن کوهسازی این سیستم شکستهای بزرگی نیز حاصل گشته که منجر به بیرونریزی مواد متخلف و فعالیتهای شدید آتشفشانی شده است که آثار این پدیدهها در اغلب این کوهها بهصورت مخروطهای آتشفشانی گسترش گدازههای آن مشاهده میشود.
برحسب اطلاعات تغییرات آب و هوایی فلات ایران در دوران چهارم و همچنین شرایط خاص این منطقه از دیدگاه مورفوتکتونیک، تمام سطح ایران را میتوان به چند قلمرو مورفولوژیکی بهشرح زیر تقسیم کرد:
1.منطقه کوهستانی شمال ایران مشتمل بر بخش شمالغربی- قوس کوهستانی البرز- بخش کوهستانی خراسان
2.مورفولوژی کنارههای دریای خزر
3.منطقه کوهستانی جنوبغربی مشتمل بر کوههای زاگرس و بخش دره جلگه کارون
4.منطقه کوهستانی مرکزی ایران
5. بخش کوهستانی جنوب ایران مشتمل بر قسمتهای غربی و مرکزی و شرقی و مورفولوژی سواحل خلیج فارس و دریای عمان
6.دشتهای مرتفع فلات ایران مشتمل بر: دشت لوت و دشت کویرها و هامونهای سیستان